نقد و بررسی کتاب «لب از ترانه نبستم» در مشهد|ترانه، قالبی فوق‌تخصصی است که نیاز به شناسنامه و بوطیقا دارد

به گزارش آستان نیوز، این نشست، ۲۲ آبان‌ماه در اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، با حضور اساتید برجسته ادبی در مشهد برگزار شد و ضمن تحلیل وضعیت ترانه‌سرایی معاصر، جایگاه ادبی کتاب «لب از ترانه نبستم»، مورد نقد و بررسی قرار گرفت.

ترانه‌سرایی در دوره معاصر، فوق‌تخصصی است

دکتر ناصر فیض، استاد ادبیات و شاعر و ترانه‌سرای برجسته، در این نشست با اشاره به دشواری‌های هنر ترانه‌سرایی گفت: ترانه‌سرایی اصلاً آسان نیست؛ بلکه پله‌ای بالاتر از شعر گفتن است. در واقع این کار فوق‌تخصص است.

وی با انتقاد از یکنواختی ترانه‌های امروزی هشدار داد: وقتی ۵۰ ترانه را کنار هم می‌گذارید، احساس می‌کنید همه را یک نفر سروده است، چون این‌گونه ترانه‌ها شناسنامه ندارند و این آسیب است.

دکتر ناصر، در ادامه باتوجه‌به سختی‌های سرودن ترانه با زبان محاوره گفت: مصلحی در این مجموعه، به‌خوبی از پس این کار برآمده است.

شاعر امروز دنبال خواننده درجه‌دو و سه می‌گردد

دکتر علیرضا قزوه، شاعر و استاد ادبیات، نیز در ادامه با انتقاد از وضعیت ترانه امروز اظهار کرد: زمانی، شعر ارزش بیشتری داشت و شاعر مخاطب را در استخدام خود می‌گرفت. امروز، اما شاعر باید دنبال خواننده درجه‌دو و سه بگردد.

وی درباره مجموعه «لب از ترانه نبستم» گفت: وقتی اشعار مصلحی را دیدم، تکانی خوردم. روانی و کیفیت کار سبب شد در آغاز تصور کنم اثر آقای کاکایی است.

دکتر قزوه در ادامه، مصلحی را به معنای واقعی شاعر دانست و افزود: ین نخستین اثر او در قالب ترانه بود که نمره‌ای قابل‌قبول دریافت کرده است و قطعاً از آن، پشیمان نخواهد شد.

مصلحی شناسنامه شعر خراسان است

دکتر ساعی، از شاعران و پژوهندگان سرشناس کشور، نیز این کتاب را اتفاقی خجسته برای شعر خراسان دانست و گفت: شاید بیش از ۲۰ وزن در این مجموعه می‌بینیم؛ از مثنوی تا غزل و چهارپاره و گاه اوزان ترکیبی و شاهد تنوع چشمگیر وزنی در این اثر هستیم.

وی مصلحی را شناسنامه شعر خراسان خواند و ابراز امیدواری کرد شاعران دیگر نیز آثار خود را در قالب مجموعه‌های منسجمی ازاین‌دست ارائه دهند.

ترانه‌های مصلحی مخاطب جوان را هدف گرفته است

دکتر حسین ابراهیمی، از اساتید دانشگاه نیز با نقدی بر این مجموعه، گفت: زبان بیشتر شعر‌های این مجموعه، هم‌عصر بودن با مخاطب را نشان می‌دهد و خواننده نوجوان و جوان به‌سادگی با اغلب اشعار ارتباط برقرار می‌کند.

وی تأکید کرد: مصلحی در شعر‌های وزن کوتاه به زبان محاوره بسیار مسلط است و آخرین قطعه این کتاب، قوی‌ترین اثر آن است. در واقع عاشقانه‌ها بیشترین بسامد را در این مجموعه دارند و شاعر بدون شکستن حریم کلمات، سعی کرده لحظاتی صمیمی را عرضه کند.

حرمت شعر خراسان در کنشگری اجتماعی است

مصطفی جلیلیان مصلحی، پژوهشگر و شاعر توانمند مشهدی، نیز در پایان این نشست، با بیان دغدغه اصلی خود تأکید کرد: حرمت شعر خراسان در این است که به کنشگری‌های اجتماعی و هویت‌زا برسیم.

وی نوآوری خود در ترانه معاصر را چنین ترسیم کرد: کار من در این مجموعه غزل ترانه است، نه ترانه یا غزل صرف. این تلفیق عمدی برای ایجاد بهره‌مندی بیشتر از تخیل و عاطفه در محاوره انجام‌گرفته است.

مصلحی، در ادامه با انتقاد از یکنواختی ترانه‌های امروز پیشنهاد داد، برای نسل جدید باید بیشتر تدبیر کرد و بهتر آنکه از اصول ترانه‌سرایی بگوییم؛ باید «بوطیقای ترانه» را نگاشت تا پارامتر‌های آن برای آیندگان مشخص شود و از کج‌راهه‌ها دور بماند.